deel 1. Alweer een nieuw beleidsplan? Hebben we dat nodig...?

Toen ik in 1999 in Rotterdam voor het CED ging werken, was mijn primaire taak om ICT beleid te maken samen met de ICT coordinatoren. De eerste computernetwerken werden op de scholen aangelegd in het kader van 'Onderwijs on line, verbindingen naar de toekomst'. Er waren grote verwachtingen, het onderwijs zou een kwaliteitsimpuls krijgen zonder weerga... Informatie & Communicatie Technologie zou het onderwijs minder afhankelijk maken van de altijd verouderde informatie. Onderwijs methodes kenden een afschrijvingstermijn van 15 jaar. Een nieuwe set wandkaarten bleef ruim 10 jaar ongebruikt hangen, omdat in Oost Europa tal van nieuwe landen ontsonden na de val van de muur.
Het maken van ICT beleid bleek echter weerbarstige materie...

En toch... nu na ruim tien jaar hebben we jammer genoeg toch succes gehad...
Op de scholen waar ik nu kom is er vaak een ICT beleidsplan. En het is ook keurig opgenomen in de vier-jaarlijkse schoolplan cyclus. In de basis zijn die beleidsplannen nog steeds versies van wat ooit in 1999 als eerste op papier kwam. In de kern staat nog steeds het beeld van ICT zoals dat in 1999 bestond.
Daarmee worden nieuwe mogelijkheden door oud-beleid tegen gegaan. Oude gedachten over bijvoorbeeld communicatiemogelijkheden, filtering, technologie, etc. bepalen het perspectief van waaruit naar ICT anno nu wordt gekeken.
De ontwikkeling van de mogelijkheden van internet wordt geschetst aan de hand van de termen Web 1.0, Web 2.0 en Web 3.0, waarbij de laatste term meestal word benoemd als het semantische web.
De kenmerken van deze drie ontwikkelingsfases zijn zo sterk verschillend dat de vraag bovenaan deze blogpost bevestigend moet worden beantwoord!

de ontwikkeling van het web...

Het blijft onvoorstelbaar dat internet nog maar zo kort bestaat. Deze maand werd in een maatschappelijke discussie gesteld dat internet naast gas, water en licht tot de primaire levensbehoeften moet gaan behoren. Mensen afsluiten zou daarmee veel moeilijker gemaakt worden, want 'afsluiten staat gelijk aan uitsluiten'.

Over 'de wording' van het net heb ik al eerder geschreven.
Met betrekking tot de ontwikkeling heeft Dutch Cowboys een helder overzicht gemaakt.
De globale ontwikkeling van web 1.0 via web 2.0 naar web 3.0 kan worden geschetst als "van informatie, via verbondenheid naar samenhang". Wat dat in concretere zin betekent leest u bij
Dutch Cowboys.

Je bent zo de moeite waard

Laat dit op je afkomen, inhaleer kijk nog een keer en weet dat het waar is.
Lef is het meervoud van leven! (citaat Coachingskalender 2010)

Lesmateriaal maken...

Eind september is een groep ICT coordinatoren uit Rotterdam in Utrecht op bezoek geweest. Op een heerlijke zonnige dag hebben we daar het aangename met het nuttige gecombineerd.
Samen hebben we een wandeling gemaakt vanuit het centrum van de stad langs de gracht en het jagerspad langs de Oude Rijn richting Bunnik. Op die wandeling hebben we het stadslandschap zien veranderen van Smalle straten en hoge huizen naar ruime straten en lagere huizen naar geen straten en allen maar bos en 'buiten'(Amelisweerd.
In het kader van het RTC Apple was de opdracht aan de deelnemers:
Maak met de flip camera opnames tijdens de wandeling.


Na afloop maken we van deze opnames met iMovie een filmpje dat je morgen in je onderwijs in kunt zetten...

Yuri van Hoof maakte het volgende filmpje:

Mijn eerste maanden als twitteraar; een evaluatie.

Sinds 6 juni Twitter ik mee met de wereld; dat is: met andere 'twitterenden'. Want mijn eerste ontdekking was dat de wereld nog niet aan het twitteren is geslagen. Mijn collega Gerard Dummer wel. Ik denk dat hij al zo'n twee jaar geleden op dit fenomeen is gesprongen. Van hem heb ik voor het eerst van Twitteren gehoord. En voor de Onderwijsdagen 2008 heeft hij indertijd een Twitterwall gecreëerd.

Tijdens mijn lessen op Hogeschool Domstad wordt me door studenten zeer regelmatig gevraagd wat dat Twitteren nou eigenlijk is. Ook thuis in eigen kring vraagt men zich af waar ik nou eigenlijk mee bezig ben. "Je SMS-t toch niet met de hele wereld? Wat moet je nou schrijven, wat heb je te melden en voor wie zijn die berichten dan, wie zit er op te wachten?"
Dit soort vragen had ik zelf ook. Juist daarom begon ik bij wijze van praktijkonderzoek. Alleen als je mee doet ervaar je het nut of juist het nutteloze.

Op 6 juni om 09:40 uur verstuurde ik de woorden "ik begin". Niemand zat te wachten... Alleen ikzelf zag de woorden verschijnen. Ik liet ze direct volgen door een tweede bericht " dag wereld... ben bezig met mijn website, m'n nieuwe zelf aan het ontwerpen. Slogan: "to be is to Add" dus "Hello world, I'm adding!"
Ik denk ook niet dat dit bericht werd opgepakt.
Om zin te geven aan mijn twitteren bedacht ik, dat ik een 'Short Poetry Service' op zou starten. Als ik me zou verplichten tot elke dag een SPS-je dwong ik me zelf om elke dag even actief te zijn. Inmiddels wist ik dat je elke tweet (twitterberichtje) vindbaar kunt maken door er een hastag aan toe te voegen. Voor mijn gedichten service werd die hastag #sps. Vanaf dat moment werd het praktijkonderzoek voor mij een leuk experiment! Er kwam reactie! @weerdt en @pavl reageerden en gingen meedoen.

Naast brengen kon ik nu ook iets halen bij het twitteren. Elke dag benieuwd naar sps-jes en andere commentaren. Als dit soort dingetjes vindbaar zijn dan moeten er toch ook andere, meer nuttige zaken te vinden zijn. Daarom ging ik op zoek naar mensen van wie ik verwacht dat zij iets kunnen melden op onderwerpen die mijn interesse hebben.
Al gauw kreeg ik via hen meer informatie dan ik aan kon! Ik koos een aantal mensen uit die ik dagelijks ging volgen. Zij twitteren over sites die ze hebben gelezen, waarna ik kon bepalen of ze ook voor mij relevant kunnen zijn.

Tot slot leerde ik dat je niet alleen via andere mensen informatie kunt vinden. Inmiddels heb ik een aantal permanente zoekopdrachten lopen. Zo krijg ik b.v. per minuut alle informatie binnen op het onderwerp 'Google Wave'. Het zorgt ervoor dat ik steeds up to date ben. Ik weet -in principe- per direct alles wat er in de wereld op dit onderwerp wordt gepubliceerd.
Daarmee ben ik als professional blij met twitter. In bijgaand Common craft filmpje wordt e.a. nog eens helder toegelicht.

"de nieuwe Lerende"

De samenleving verandert. Omdat je zelf midden in die verandering staat heb je dat niet altijd even scherp in de gaten. Toch heb je van de meeste grote veranderingen wel gehoord. Een van de grote motoren voor die verandering is met name internet.
De manier waarop Europa (en dus ook Nederland) geld verdient is misschien wel de grootste en meest stille verandering. In de kern kan deze verandering worden gekenmerkt door “Van productie naar innovatie”

Het soort banen, dat de samenleving voor jonge mensen heeft, verandert daarmee ook. De samenleving richt zich op andere kernwaarden. Nieuwe kernwaarden zijn onder andere:
- innovatie,
- creativiteit en
- het kunnen bewegen in netwerken.

Dit vereist een specifieke houding en specifieke vaardigheden.

Net Generation Learning

View more documents from guest9200b6.

De mens is een sociaal wezen. De mens leeft in netwerken Tot nu waren deze gebaseerd op fysieke aanwezigheid. De nieuwe lerenden zijn in steeds sterkere mate actief in allerlei online netwerken.In de nieuwe ‘creatieve’ samenleving is het noodzakelijk dat men zich blijft ontwikkelen om zo mee te kunnen groeien met de voortdurende en steeds sneller veranderende omgeving. In deze maatschappij ligt de nadruk op ontwikkeling, creativiteit en meedoen.
Deze creatieve samenleving daagt mensen uit om positie in te nemen. Deze veranderende samenleving vraagt een andere houding van mensen.
Ze hebben andere kennis en vaardigheden nodig. Deze zijn zowel
- algemeen, als
- specifiek en
- persoonlijk
- en kennis en vaardigheden zijn niet 'eindig'.
De creatieve samenleving vraagt een actieve houding. Van mensen wordt gevraagd dat zij zich blijven ontwikkelen, dat zij blijven leren.

Educatie 'in the cloud'...

Hoe zou dat zijn? Onderwijs met je hoofd in de wolken. Niet gebonden zijn aan aardse zaken. Zou dat kunnen, zou het nog onderwijs zijn?

Rond de eeuwwisseling was ik betrokken bij de uitrol van de computernetwerken in het Rotterdamse basisonderwijs. Nadat alle mapjes op de server waren aangemaakt en alle permissies waren geregeld voor de verschillende gebruikersgroepen dachten we dat het wel goed zou komen. Toen dat niet helemaal vanzelf bleek te gaan, organiseerden we bijeenkomsten rond educatieve software. We gaven onafhankelijke voorlichting. Nu we tien jaar verder zijn is de grote stap voorwaarts nog steeds niet echt gemaakt.

De systeembeheerders hebben goede zaken gedaan. Zij beheren voor de scholen de server, het netwerk, de filters om leerlingen te beschermen tegen dingen die zij niet willen zien, etc.
Ruim 65% van het ict budget wordt uitgegeven aan het systeembeheer.

En in die systemen zitten allemaal harde schijven die niet worden gebruikt, tenminste niet voor educatieve software.

Hoe zou het zijn als we ICT in het onderwijs opnieuw gaan definieren. We gaan daarbij helemaal uit van de beschikbaarheid van Internet.

Na de zomervakantie gaat Visible Goal deze denkoefening uitvoeren op- en met een school in Den Haag. De opbrengst van dit project zal duidelijkheid scheppen over de antwoorden op de vragen:

Wat zijn de mogelijkheden?

Wat is de financiële besparing?

Wat zijn de kansen voor het onderwijs?

Do's and don'ts

We zijn benieuwd. U hoort er meer van...