zondag 13 september 2009

Mijn eerste maanden als twitteraar; een evaluatie.

Sinds 6 juni Twitter ik mee met de wereld; dat is: met andere 'twitterenden'. Want mijn eerste ontdekking was dat de wereld nog niet aan het twitteren is geslagen. Mijn collega Gerard Dummer wel. Ik denk dat hij al zo'n twee jaar geleden op dit fenomeen is gesprongen. Van hem heb ik voor het eerst van Twitteren gehoord. En voor de Onderwijsdagen 2008 heeft hij indertijd een Twitterwall gecreëerd.

Tijdens mijn lessen op Hogeschool Domstad wordt me door studenten zeer regelmatig gevraagd wat dat Twitteren nou eigenlijk is. Ook thuis in eigen kring vraagt men zich af waar ik nou eigenlijk mee bezig ben. "Je SMS-t toch niet met de hele wereld? Wat moet je nou schrijven, wat heb je te melden en voor wie zijn die berichten dan, wie zit er op te wachten?"
Dit soort vragen had ik zelf ook. Juist daarom begon ik bij wijze van praktijkonderzoek. Alleen als je mee doet ervaar je het nut of juist het nutteloze.

Op 6 juni om 09:40 uur verstuurde ik de woorden "ik begin". Niemand zat te wachten... Alleen ikzelf zag de woorden verschijnen. Ik liet ze direct volgen door een tweede bericht " dag wereld... ben bezig met mijn website, m'n nieuwe zelf aan het ontwerpen. Slogan: "to be is to Add" dus "Hello world, I'm adding!"
Ik denk ook niet dat dit bericht werd opgepakt.
Om zin te geven aan mijn twitteren bedacht ik, dat ik een 'Short Poetry Service' op zou starten. Als ik me zou verplichten tot elke dag een SPS-je dwong ik me zelf om elke dag even actief te zijn. Inmiddels wist ik dat je elke tweet (twitterberichtje) vindbaar kunt maken door er een hastag aan toe te voegen. Voor mijn gedichten service werd die hastag #sps. Vanaf dat moment werd het praktijkonderzoek voor mij een leuk experiment! Er kwam reactie! @weerdt en @pavl reageerden en gingen meedoen.

Naast brengen kon ik nu ook iets halen bij het twitteren. Elke dag benieuwd naar sps-jes en andere commentaren. Als dit soort dingetjes vindbaar zijn dan moeten er toch ook andere, meer nuttige zaken te vinden zijn. Daarom ging ik op zoek naar mensen van wie ik verwacht dat zij iets kunnen melden op onderwerpen die mijn interesse hebben.
Al gauw kreeg ik via hen meer informatie dan ik aan kon! Ik koos een aantal mensen uit die ik dagelijks ging volgen. Zij twitteren over sites die ze hebben gelezen, waarna ik kon bepalen of ze ook voor mij relevant kunnen zijn.

Tot slot leerde ik dat je niet alleen via andere mensen informatie kunt vinden. Inmiddels heb ik een aantal permanente zoekopdrachten lopen. Zo krijg ik b.v. per minuut alle informatie binnen op het onderwerp 'Google Wave'. Het zorgt ervoor dat ik steeds up to date ben. Ik weet -in principe- per direct alles wat er in de wereld op dit onderwerp wordt gepubliceerd.
Daarmee ben ik als professional blij met twitter. In bijgaand Common craft filmpje wordt e.a. nog eens helder toegelicht.